ใน Chicontepec และÁlamo Temapache ประชากรของ Huasteca of Veracruz มีการเก็บรักษาขนบธรรมเนียมที่เก่าแก่มากไว้และยังคงรักษาความแปลกประหลาดลึกลับไว้
เครื่องแต่งกายของผู้หญิงได้สูญเสียรากฐานไปแล้ว แต่ยังคงรักษาองค์ประกอบที่สำคัญของเอกลักษณ์ไว้
เครื่องแต่งกายของผู้หญิงใน Mesoamerica มีลักษณะเฉพาะในโลกซึ่งเทียบได้กับความงดงามของกรีกโรมันหรืออียิปต์แม้ว่าอาจจะมีสีสันมากกว่าเนื่องจากบริบทของวัฒนธรรมยุคก่อนโคลัมเบียที่ยิ่งใหญ่มีความฟุ่มเฟือยในหลายรูปแบบและมีความแตกต่างหลากหลายซึ่งมีอิทธิพล เสื้อผ้าของผู้อยู่อาศัย ผู้พิชิตชาวสเปนเป็นพยานชาวต่างชาติคนแรกในกระเบื้องโมเสคหลากสีชิ้นนี้ซึ่งสะท้อนให้เห็นในการดูแลตัวเองของชายและหญิงชาวเมโสอเมริกา ทั่วทั้งอาณาจักรของชาวแอซเท็กผู้หญิงหยิ่งผยองสวมเสื้อคอเหลี่ยมและลายปักที่สวยงามตัดตรงยาวและหลวมโดยมีกระโปรงชั้นในหรือกระโปรงที่พันรอบตัวและยึดด้วยผ้าคาดเอวปัก ในส่วนของพวกเขาผู้หญิงในภูมิภาค Totonacapan สวมเสื้อควีชเกเมลซึ่งเป็นเสื้อผ้ารูปเพชรที่มีการเปิดที่ศีรษะและปิดหน้าอกด้านหลังและเป็นส่วนหนึ่งของ chincuete หรือกระโปรงพื้นเมือง เสื้อผ้าเหล่านี้ถูกนำมาใช้กับการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในทุกภูมิภาคของเม็กซิโกยุคก่อนโคลัมเบียและทอด้วยผ้าฝ้ายเนื้อดี ผ้าที่ใช้ในงานเฉลิมฉลองมีความโดดเด่นในเรื่องสีและการเย็บปักถักร้อยและพวกเขาย้อมผ้าด้วยสีธรรมชาติที่ได้จากแมลงพืชและเปลือกหอย
จากชายแดนทางเหนือไปจนถึงชายแดนทางใต้ของประเทศของเราผู้หญิงพื้นเมืองชอบเสื้อผ้าสีเข้มและเครื่องประดับส่วนตัว สร้อยคอต่างหูสร้อยข้อมืออินเลย์ทันตกรรมริบบิ้นและเกสรตัวผู้ที่พวกเขาประดับทรงผมที่ยอดเยี่ยมของพวกเขาบ่งบอกถึงความมั่งคั่งมหาศาลในเสื้อผ้าของพวกเขาซึ่งย้อนกลับไปในสมัยโบราณที่สุดในหมู่ชาว Nahuas, Totonacs, Mayans, Huastecs เพื่อชื่อไม่กี่คน ของกลุ่มชาติพันธุ์ที่อาศัยอยู่ในดินแดนเหล่านี้
เช่นเดียวกับ Tarahumara ผู้หญิงชาวมายันหรือ Nahua จาก Cuetzalan ได้รับการยอมรับจากวิธีการแต่งตัวของเธอมันเป็นไปได้ที่จะระบุว่าเป็นผู้หญิง Nahua ที่มีพื้นเพมาจาก Chicontepec; แม้ว่าเสื้อผ้าของพวกเขาจะแสดงให้เห็นถึงอิทธิพลอย่างมากของสเปน แต่ลักษณะสำคัญของพวกเขาคือร่องรอยของการผสมผสานวัฒนธรรมที่สะท้อนให้เห็นถึงวิธีการแต่งกายแบบยุโรปผสมผสานกับสีสันที่ยอดเยี่ยมในการเย็บปักถักร้อยการใช้สร้อยคอและเครื่องรางจำนวนมากต่างหู ทำจากทองและเงินริบบิ้นและเกสรตัวผู้หลากสีซึ่งรักษาขนบธรรมเนียมเสื้อผ้าและภาษาของชาวพื้นเมือง
ผู้หญิงเกือบทั้งหมดอายุมากกว่า 50 ปีสวมเครื่องแต่งกายอย่างสง่างามที่จดจำและทำให้พวกเขาภาคภูมิใจ แต่อาจไม่เกิน 40 ปี การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นแล้วในช่วง 25 ถึง 30 ปีที่ผ่านมา ในหนังสือชุดพื้นเมืองในเม็กซิโกโดย Teresa Castellóและ Carlota Mapelli ตีพิมพ์โดยสถาบันมานุษยวิทยาและประวัติศาสตร์แห่งชาติ (1965) มีการกล่าวถึงการใช้เครื่องแต่งกายที่ไม่มีให้เห็นอีกต่อไปในเมือง Chicontepec
เสื้อเบลาส์แบบยุโรปที่เรียกว่า ikoto ทำจากผ้าห่มผ้าฝ้ายหรือผ้าป๊อปลินมีแขนสั้นและขอบเสื้อผู้หญิงตอนหน้าอกเล็ก ๆ ที่มีเส้นด้ายทอเป็นสีน้ำเงินหรือสีแดงรอบตัวมีสองแบบคือแบบที่มีแถบสองแถบ (หนึ่งแถบด้านหน้า , ที่ความสูงของหน้าอกและอีกอันจากด้านหลัง) ทั้งในครอสติชที่เรียกว่า itenkoayo tlapoali มีรูปเรขาคณิตหรือดอกไม้ขนาดเล็กที่มีสีสดใสมากนิ้วกว้างสามนิ้วบนชิ้นส่วนบนคล้ายเข็มที่เรียกว่า kechtlamitl; ชิ้นนี้ติดกับส่วนล่างจากด้านหน้าโดยพับขนาดเล็กหรือ xolochtik เสร็จในรูปทรงกว้างและหยัก ส่วนเสื้ออื่น ๆ มีลักษณะเป็นผ้าสี่เหลี่ยมที่ส่วนบนตกแต่งด้วยลายปักครอสติชที่เรียกว่า ixketla tlapoali ทั้งที่แขนเสื้อด้านหน้าและด้านหลังเป็นรูปสัตว์ดอกไม้หรือเฟร็ต หลายสีและเข้าร่วมส่วนล่างในลักษณะเดียวกับสีก่อนหน้า เสื้อเบลาส์ทั้งสองแบบซ่อนอยู่ด้านหน้ากระโปรงและด้านหลังหลวม
ตามรสนิยมและกำลังซื้อของผู้หญิงแต่ละคนกระโปรงยาวถึงข้อเท้าและมีสายคาดเอวที่มีเชือกผูกให้ติดกับเอว ตรงกลางมีเครื่องประดับลูกไม้และริบบิ้น 5 ซม. หลากสีเรียกว่า ikuetlatso 4 หรือ 5 tucks หรือ tlapopostektli วางบนขอบด้วยแถบผ้าเดียวกัน แต่มีรอยพับที่เรียกว่า itenola ซึ่งทำลายความต่อเนื่องของมัน ผ้ากันเปื้อนคาดเอวหรือ iixpantsaja สวมทับกระโปรงซึ่งยาวถึงใต้เข่าและทำจากผ้าโพลีเอสเตอร์ชนิดสก็อตซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของผู้หญิงเป็นอย่างมาก
ส่วนใหญ่ที่แต่งตัวแบบนี้ถักเสื้อด้วยตะขอหรือเข็มปักแล้วเย็บกระโปรงหรือเย็บด้วยเครื่อง เครื่องทอผ้าแบบ backstrap โบราณถูกลืมไปแล้วและผู้หญิงอายุมากกว่า 70 ปีที่ทำผ้าเช็ดปากฝ้ายนิยมใช้เป็นของขวัญในพิธีแต่งงานแบบดั้งเดิม เครื่องทอผ้าที่ยังคงมีอยู่ยังคงติดอยู่ที่ปลายด้านหนึ่งของประตูบ้านและอีกด้านหนึ่งที่เอวของผู้ที่ทำงานโดยใช้ kuitlapamitl เป็น mecapal บางครั้งผู้ทอเองก็เพาะปลูกพุ่มไม้และทำขั้นตอนการทำด้ายฝ้ายโดยทำแกนหมุนหรือ malacatl ของตัวเองซึ่งประกอบด้วยสองส่วนคือแท่งยาวประมาณ 30 ซม. และดินเหนียวครึ่งวงกลมที่พันเป็นเกลียว โดยให้ส่วนกลมลงเป็นตัวถ่วง แกนหมุนที่สมบูรณ์วางอยู่ในภาชนะขนาดเล็กหรือ chaualkaxitl เครื่องทอผ้าประกอบด้วยไม้ชิ้นหลวมซึ่งมีหน้าที่แตกต่างกัน
ในวันปกติใน Chicontepec กิจกรรมประจำวันของผู้หญิงเริ่มต้นด้วยการปรากฏตัวของเปลวไฟแสงอาทิตย์ดวงแรกเมื่อได้ยินเสียงการบดของข้าวโพดใน metate ผู้หญิงคนอื่น ๆ หามน้ำจากบ่อน้ำและใช้โอกาสนี้อาบน้ำและซักเสื้อผ้าในขณะที่คนอื่น ๆ ทำกิจกรรมเดียวกันนี้ในบริเวณของน้ำพุ พวกเขากลับไปที่กระท่อมของพวกเขาด้วยการเดินเท้าเปล่าเหมือนที่เคยใช้มาตั้งแต่สมัยก่อนสเปนโดยถือเด็กตัวเล็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้าหรือถังที่มีน้ำอยู่บนศีรษะซึ่งพวกเขารักษาความสมดุลได้อย่างดีเยี่ยมแม้จะมีความชันของทางลาดชันโดยไม่มี ปล่อยให้หกหล่น
ในภูมิภาคนี้มีการเฉลิมฉลองพิธีโบราณหลายอย่าง ได้แก่ tlamana หรือข้าวโพดอ่อนและที่เรียกว่า tlakakauase ซึ่งแสดงเมื่อคนหนุ่มสาวสองคนตัดสินใจแต่งงานกัน จากนั้นเจ้าบ่าวจะนำของขวัญมากมายไปให้พ่อแม่ของหญิงสาว ในระหว่างการเยี่ยมชมครั้งนี้ผู้หญิงคนนี้สวมเสื้อผ้าที่ดีที่สุดและถักผมเปียด้วยเส้นด้ายแคบ ๆ หลากสีซึ่งยื่นออกมาจากปลายผมประมาณแปดนิ้ว คอถูกปกคลุมด้วยสร้อยคอจำนวนมากที่ทำจากลูกปัดแก้วกลวงหรือวัสดุที่มีสีสันสดใสเหรียญเหรียญ เธอสวมต่างหูทองหรือเงินรูปพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวซึ่งแกะสลักในเมือง“ Cerro” การปรุงแต่งทั้งหมดนี้ชวนให้นึกถึงความยิ่งใหญ่ในสมัยโบราณซึ่งยังคงอยู่ในจิตวิญญาณของชนพื้นเมืองเม็กซิกันซึ่งมักจะชื่นชมกับสีสันอันน่าตื่นตาเครื่องประดับอัญมณีและความหรูหราของเสื้อผ้า
หากคุณไปที่ CHICONTEPEC
ใช้ถนนหมายเลข 130 ซึ่งผ่าน Tulancingo, Huauchinango, Xicotepec de Juárezและ Poza Rica ในเมืองTihuatlánใช้ถนนที่ผ่านเขตเทศบาลชื่อÁlamo Temapache และประมาณ 3 กม. คุณจะพบทางเบี่ยงไปยังIxhuatlán de Madero และ Chicontepec ซึ่งคุณมาถึงหลังจากผ่านเมือง Lomas de Vinazco, Llano de ตรงกลางColatlánและ Benito Juárez มีความยาวประมาณ 380 กม. และมีบริการทั้งหมด
ที่มา: ไม่ทราบเม็กซิโกฉบับที่ 300 / กุมภาพันธ์ 2545
